اين اختراع مربوط مي شود به دارورساني موضعي مولكول پروتئيني لاكتوفرين با استفاده از ترانسفروزوم بهينه سازي شده به عنوان يك سيستم مخزني ذره اي در دارورساني موضعي تركيبات پروتئيني

در اين مطالعه طراحي، ساخت، بهينه سازي نانوتيوبهاي كربني پگيله و نانوتيوبهاي كربني پگيله حاوي HBS antigen انجام شد و سپس تاثير آنها بر ماكروفاژها و دندريتيك سلولها (به عنوان يكي از اصلي‌ترين سلول‌هاي دخيل در بروز پاسخ‌هاي ايمني) بررسي گرديد. اين بررسي شامل بررسي سميت اين تركيبات با استفاده از تست آپوپتوز به روش فلوسيتومتري و نيز ميزان آزادسازي سايتوكاين‌هاي اينترلوكين 10 و12 (با استفاده از روش ELISA) و بررسي ماركرهاي سطحي CD1a, CD83, CD86, HLADR,7AAD با روش فلوسيتومتري بعد از 3 و 5 روز از زمان مواجه شدن سلولها با نمونه هاي كنترل منفي، LPS، انتي ژن ( واكسن هپاتيت B) نمونه هاي كربن نانوتيوب پگيله در غلظتهاي 25، 50، 100 و 150 ميكروگرم در ميلي ليتر، نمونه نانوتيوب كربني پگيله حاوي آنتي ژن HBS بود. به اين ترتيب تاثير نوع ادجوانت و زيست سازگاري آن، همچنين اثربخشي آن در تحريك سلولهاي ايمني در مقايسه با واكسن Hb توليد شده توسط انستيتو پاستور ايران ؛ در شرايط in vitro صورت گرفت تا كاربرد احتمالي آن‌ها را به عنوان نسل جديدي از ايمونواستيميولاتور ها و ادجوانتها مشخص گردد. در بررسي حاضر تكامل و بلوغ چشمگير سلولهاي دندريتيك و افزايش مناسب شاخص هاي سطحي كمك محرك(CD80 و CD86) و فعاليتي( CD83) متعاقب مواجهه با انواع گروههاي كنترل منفي، LPS، انتي ژن ( واكسن هپاتيت B) نمونه هاي كربن نانوتيوب پگيله در غلظتهاي 25، 50، 100 و 150 ميكروگرم در ميلي ليتر، نمونه نانوتيوب كربني پگيله حاوي آنتي ژن مشاهده گرديد

مولتيپل اسكلروزيس يكي از بيماري‌هاي شايع سيستم خود ايمني مي‌باشد كه روي سيستم اعصاب مركزي اثر مي‌گذارد. اين عارضه يكي از ناتوان‌كننده‌ترين بيماري‌هاي عصب شناختي در ميان جوانان بالغ بوده كه با سه مشخصه التهاب، تخريب ميلين و اسكار مشخص شده است. گلاتيرامراستات دارويي است كه در تمام مراحل بيماري ام اس (MS) موثر عمل كرده و به عنوان داروي مهاركننده از پيشرفت ام‌اس جلوگيري مي‌كند. هدف از اين مطالعه نيز سنتز كمپلكس زيست سازگار ميكروپارتيكل-هيدروژل الكتروستاتيك كايتوزان است كه براحتي مي‌توانند داخل بدن تزريق شوند و بعد به دليل شرايط فيزيولوژيكي بافت و مواجه با نمك و تغيير pH ساختار پليمرها تغيير يافته و به سيستم ژلي ويسكوز حاوي ميكروذرات تبديل ميگردند .بعد از تبديل دارو به يك فرم آهسته رهش بتوان تعداد دفعات تزريق را كاهش داده و تمايل بيماران به مصرف دارو را افزايش داد. با سنتز كمپلكس زيست سازگار ميكروپارتيكل-هيدروژل الكتروستاتيك كه توسط پليمرهاي بار منفي ( آلژينات و پلي لاكتيك گليكوليك اسيد) به صورت فيزيكالي، كراس لينك مي شوند آزادسازي گلاتيرامر استات در بازه زماني طولاني تر انجام شده و اين مسئله باعث كاهش عوارض جانبي دارو، كاهش مقدار مصرفي و كاهش هزينه‌هاي درمان مي‌گردد. از طرفي با تغيير الگوي آزادسازي دارو در بافت پوست و بهبود زست تخريب پذيري و زيست سازگاري سيستم دارورساني با طراحي هيدروژلهاي پليمري تركيبي ، ديگر شاهد عوارض جانبي ناحيه تزريق مانند درماتيت گرانولوماتوز نخواهيم بود. با توجه به ارزيابي هاي هيستوپاتولوژيك و رنگ آميزي H & E بافت مغز و تخاع حضور سلولهاي آماسي تك هسته اي ( لنفوسيتها و ماكروفاژها) كه حاكي از التهاب در بافت نخاع مي باشند در گروههاي كنترل منفي تاييد شد و عدم حضور سلولهاي آماسي تك هسته اي ( لنفوسيتها و ماكروفاژها) در نمونه هاي تحت درمان با نمونه GMIX22 اثربخشي داروي سنتز شده را تاييد مي نمايد. محصول سنتز شده در بررسي هاي هيستوپاتولوژيك و رنگ آميزي LFB ، از دميلينه شدن بافت عصبي ( مغز و نخاع ) و ايجاد هپاتوسيتهاي واكوئوله چربي دار در كبد و ادماتوز لوله هاي كليه پيشگيري مينمايند كه اين موضوع به معناي تاييداثربخشي و كاهش عوارض نمونه GMIX22 در مقايسه با نمونه تجاري موجود در بازار مي باشد

طي چندين سال گذشته، كاربرد فن آوري نانو در فارماسيوتيكس و دارورساني رشد چشمگيري داشته است، بگونه‌اي كه فرآورده‌هاي دارويي كه با اصول اين فن‌آوري توسعه يافته‌اند، تحت عنوان محصولات نانوفارماسيوتيكال نامگذاري شده‌اند. استفاده از نانوتيوب‌هاي كربني، يكي از جديدترين استراتژي‌هايي است كه در آن از اصول نانوفن‌آوري استفاده گرديده است. نانوتيوب‌هاي كربني كه ابتدا توسط Iijimaدر سال 1991 معرفي شد، داراي ساختار‌هاي منحصر بفرد بوده و از خواص مكانيكي، حرارتي، مغناطيسي، نوري، الكتريكي، سطحي و شيميايي قابل توجهي برخوردار هستند. مجموعه اين خواص و ويژگي‌ها سبب شده است كه نانوتيوب‌هاي كربني كاربرد وسيع و گوناگوني يافته و به عنوان يك رويكرد اميدواركننده براي دارورساني در درمان سرطان مطرح شوند. نانوتيوب‌هاي كربني در واقع ساختارهاي استوانه‌اي توخالي در ابعاد نانو هستند. قطر اين ساختار‌ها در محدوده 100-5/0 نانومتر و طول آن‌ها در محدوده 20 نانومتر تا 50 ميكرون قراردارد. اين نانوساختارها، از صفحات لوله شده گرافن مركب از اتم‌هاي كربن داراي آرايش شش ضلعي هيبريدي sp2 تشكيل شده‌اند و بسته به تعداد لايه‌هاي گرافني، به دو گروه نانوتيوب‌هاي كربني تك لايه و چند لايه تقسيم بندي مي‌شوند. در حقيقت، وجود اتم‌هاي كربني هيبريدي sp2 و حلقه‌هاي كربني سبب شده است كه نانوتيوب‌هاي كربني از انعطاف پذيري مطلوبي برخوردار باشند.